PRACE INTERWENCYJNE
Prace interwencyjne to forma zatrudnienia osoby bezrobotnej przez pracodawcę, która nastąpiła w wyniku umowy zawartej ze starostą i ma na celu wsparcie osób będących w szczególnej sytuacji na rynku pracy.
Prace interwencyjne pozwalają na okresową aktywizację zawodową bezrobotnych, a szczególnie osób zaliczanych przez ustawę do kategorii bezrobotnych będących w szczególnej sytuacji na rynku pracy (Art.49):
- bezrobotnych do 25 roku życia,
- bezrobotnych długotrwale,
- bezrobotnych powyżej 50 roku życia,
- bezrobotnych bez kwalifikacji zawodowych,
- bezrobotnych samotnie wychowujących co najmniej jedno dziecko do 7 roku życia,
- bezrobotnych niepełnosprawnych.
Bezrobotnym, o których mowa w art. 49 pkt 1 i 3, powiatowy urząd pracy w okresie do 6 miesięcy od dnia rejestracji powinien przedstawić propozycję zatrudnienia, innej pracy zarobkowej, stażu, odbycia przygotowania zawodowego w miejscu pracy lub zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych.
Bezrobotnym, o których mowa w art. 49 pkt 2, którzy pobierają świadczenia z pomocy społecznej lub realizują indywidualny program usamodzielnienia na podstawie przepisów o pomocy społecznej, powiatowy urząd pracy w okresie 6 miesięcy od dnia utraty prawa do zasiłku z powodu upływu okresu jego pobierania powinien przedstawić propozycję zatrudnienia, innej pracy zarobkowej, stażu, odbycia przygotowania zawodowego w miejscu pracy lub zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych.
Starosta zwraca pracodawcy, który zatrudnił w ramach prac interwencyjnych na okres do 6 miesięcy skierowanych bezrobotnych, o których mowa w art. 49, część kosztów poniesionych na wynagrodzenia, nagrody oraz składki na ubezpieczenia społeczne skierowanych bezrobotnych w wysokości uprzednio uzgodnionej, nieprzekraczającej jednak kwoty ustalonej jako iloczyn liczby zatrudnionych w miesiącu w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy oraz kwoty zasiłku określonej w art. 72 ust. 1, obowiązującej w ostatnim dniu zatrudnienia każdego rozliczanego miesiąca i składek na ubezpieczenia społeczne od refundowanego wynagrodzenia.
Starosta zwraca pracodawcy, który zatrudnił w ramach prac interwencyjnych co najmniej w połowie wymiaru czasu pracy na okres do 6 miesięcy skierowanych bezrobotnych, o których mowa w art. 49, część kosztów poniesionych na wynagrodzenia, nagrody oraz składki na ubezpieczenia społeczne skierowanych bezrobotnych w wysokości uprzednio uzgodnionej, nieprzekraczającej jednak kwoty połowy minimalnego wynagrodzenia za pracę i składek na ubezpieczenia społeczne od refundowanego wynagrodzenia za każdą osobę bezrobotną.
Starosta może dokonywać, w zakresie i na zasadach określonych w ust. 1, zwrotu poniesionych przez pracodawcę kosztów z tytułu zatrudnienia na okres do 12 miesięcy skierowanych bezrobotnych, o których mowa w art. 49, w ramach prac interwencyjnych, w wysokości uprzednio uzgodnionej, nieprzekraczającej jednak minimalnego wynagrodzenia za pracę i składek na ubezpieczenia społeczne od refundowanego wynagrodzenia za każdego bezrobotnego, jeżeli refundacja obejmuje koszty poniesione za co drugi miesiąc ich zatrudnienia.
Starosta może skierować bezrobotnych powyżej 50. roku życia do wykonywania pracy w ramach prac interwencyjnych przez okres do 24 miesięcy oraz dokonywać refundacji poniesionych przez pracodawcę kosztów na wynagrodzenia i składki na ubezpieczenia społeczne.
Starosta, kierując bezrobotnego do prac interwencyjnych, ma obowiązek wziąć pod uwagę jego wiek, stan zdrowia oraz rodzaje uprzednio wykonywanej pracy.
Pracodawca składa wniosek o organizację prac interwencyjnych do Powiatowego Urzędu Pracy.
Zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych nie udziela się:
- w sektorze stoczniowym, górniczym i na tworzenie nowych miejsc pracy w sektorze transportowym,
- w zakresie działalności związanej z eksportem, w szczególności, jeśli wielkość pomocy jest bezpośrednio związana z wielkością eksportu lub jest powiązana z utworzeniem sieci dystrybucji, lub jest przeznaczona na bezpośrednie wydatki związane z działalnością eksportową,
- w zakresie pomocy uzależnionej od wykorzystania towarów krajowych uprzywilejowanych pod względem towarów przywożonych.
Prace interwencyjne mogą być organizowane przez pracodawcę, jeżeli innym podmiotom gospodarczym realizującym takie same zadania jak wykonywane u tego pracodawcy przez skierowanych bezrobotnych w ramach prac interwencyjnych nie zagraża z tego powodu likwidacja lub upadłość.
Prace interwencyjne nie mogą być organizowane przez pracodawcę, jeżeli znajduje się on w stanie likwidacji lub upadłości.
Prace interwencyjne nie mogą być organizowane u pracodawców będących:
- partiami lub organizacjami politycznymi,
- posłami lub senatorami na potrzeby biur poselsko-senatorskich,
- organizacjami związków zawodowych, z wyjątkiem upoważnionych do prowadzenia pracy pośrednictwa pracy biur oraz klubów pracy,
- urzędami naczelnych i centralnych organów administracji państwowej,
- kościołami lub związkami wyznaniowymi,
- przedstawicielami państw obcych.
Starosta zawiera umowę z pracodawcą, u którego bezrobotni będą wykonywać prace interwencyjne.
Pracodawca, u którego skierowani przez starostę bezrobotni będą wykonywać prace interwencyjne zawierają z bezrobotnymi umowy o pracę.
Pomoc, o której mowa jest pomocą publiczną na tworzenie nowych miejsc pracy.
Udział własny beneficjenta pomocy w kosztach zatrudnienia powinien wynosić co najmniej 25%. Za udział własny należy rozumieć środki, które nie zostały uzyskane przez pracodawcę w związku z otrzymaną wcześniej pomocą publiczną, w szczególności w formie kredytów preferencyjnych, dopłat do oprocentowania kredytów, gwarancji lub poręczeń udzielonych na warunkach korzystniejszych niż oferowane na rynku.
Pomoc na tworzenie nowych miejsc pracy jest udzielana, jeżeli utworzone miejsce pracy stanowi wzrost netto liczby pracowników u danego pracodawcy, w porównaniu ze średnią z ostatnich 12. miesięcy
Więcej informacji można uzyskać
w Dziale Instrumentów Rynku Pracy - tel. 077 44 22 943
Podstawa prawna:
- Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 roku o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy z późn. zm. (Dz. U. Nr 99 poz. 1001 z 2004r.);
- Rozporządzenie Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 13 lipca 2004r. w sprawie szczegółowego sposobu i trybu organizowania prac interwencyjnych i robót publicznych oraz jednorazowej refundacji kosztów z tytułu opłaconych składek na ubezpieczenia społeczne (Dz. U. Nr 161 poz. 6283 z 2004r.);
- Rozporządzenie Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 24 listopada 2004r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowego sposobu i trybu organizowania prac interwencyjnych i robót publicznych oraz jednorazowej refundacji kosztów z tytułu opłaconych składek na ubezpieczenia społeczne (Dz. U. Nr 257 Poz. 2576 z 2004r.).
